Logosunun altına “Türkiye Türklerindir” armasıyla yayın ilkesi güden ve halen devletin sadık tarafı olan gazetenin dünkü sekiz sütuna manşeti “Kürdistan’ı Unutun” şeklindeydi. Koluna-kafasına dövme yapan bir faşistin durumuna benzeyen bu gazetenin geçmişinde bir unutmadığım alt manşeti de var.

Saddam’ın vahşetinden kaçan Kürtlerin Türkiye’deki muhacirliklerinde bir gün aynı bu gazetesinin sayfasına Kürdistan-i geleneksel giyimiyle küçük bir Kürt çocuğunun fotoğrafı taşınmıştı. Şel-şepikli ve puşili bu çocuğun fotoğrafında Kürt kelimesini kullanmamak için büyük özen gösterilmiş ve Kürtlere nefretin resmi dil yaklaşımını çok açık sürdürmüş alt manşet aynen “Küçük Peşmerge” diye atılmıştı.

O fotoğraftaki Kürt çocuğu giyim ve kuşamıyla Türkiye'de açılan kamplara ilk gelen Kürt göçmenlerden birinin çocuğuydu ve bu münasebetle sözüm ona sevgi ifadelerini “Küçük Peşmerge” şeklinde kamuoyuna taşımışlardı.

Tabi Kürtler o zulüm günlerinden çok çalkantılı acılar yaşaya yaşaya geri döndüler ve şimdi Federatif bir Kürdistan’da yönetimlerini kurdular. Kürdistan’ı unutmadılar ve Kürdistan’ı kurmuş oldular.

Anlaşılır bir dille karşı duran kafalar sonra Kürtlerin yöneticilerini devlet ağırlama salonlarında ağırlamak durumunda kaldılar.

Bir zamanlar; “İki Kürt Antarktika’da bir araya gelirse biz orda olacağız” demiş devlet adamlığı bu gün “Kürdistan’ı unutun” dedirten devlet adamlığından kesinlikle milim farklı değildir. Yani çekilmiş katmerli acılara rağmen halen Kürtlerin, bakışında bir miktar iyi niyet beklediği devlet adamlığı değişim tarafı olarak görünmüyor.

Kullandığı dil devletin nimetlerinden faydalanmak üzere oluşturulmuş bir dildir bu anlamıyla bu gazetenin gazetecilikten çok resmi dilin muhafaza ve müdafaasını yapmaktan çok yalakalık yaptığının anlaşılması gerekir.

Dün gazetenin başlığına taşıdığı “Kürdistan’ı unutun” manşeti istemeden de atılan bir manşet olarak görünüyor. Kürtlere iğne ucu kadar yaşam tanımayacak bir gazetenin Kürt kelimesine olan antipatisi karşısında bu kadar kara büyük harflerle Kürdistan yazması olasılıktır ki hırs şaşması yaşamasındandır.

Çok aleni görülüyor ki Kürtler yaşadıkları yerlerde söz sahibi olabiliyor ve bu doğal gerçekliğe karşıda durmak olanaksızdır.

Nitekim adını zikretmeyi tehlike saydığınız Kürtlerin yurdunun adını kendi gazetenize herkesin okuyabileceği bir şekilde yazıyorsanız bilin ki artık siz bile bu gerçeğin karşısında duracak güçte değilsiniz.

Bir yüzyıl boyunca bir halkın gerçeğini dil kuralından yaşam kuralına kadar inkar etmişseniz de görüldüğü üzere halklar hak ettiklerini er ya da geç insani taleple alırlar. Kürtler Türkiye’de asli unsurdur.

17 bin faili meçhul, dört bin civarında boşaltılmış köyü ile milyonlarca kişinin göçü onları Kürtlüğünden alıkoyamadı.

Bu insani duruşu karşısında sizde dayanamayıp yurtlarının adını manşetinize taşıdınız bu sizin istediğiniz bir durum değildi ama kaçamadınız bu gerçekten.

Suriye ise artık sizin yazmalarınızdan çizmelerinizden çok ileride bir yerde yani ne kadar yazsanız da bu gerçeklikten geri döndürmeniz olanaksız. Dünya dönüyor, devran dönüyor Kürt çocukları Puzzle oynamaya devam ediyor.

Bilinen gerçekleri örtebilirsiniz ama unutturmak imkansız hele bu tarihse…