“Zamanla alışırmış insan.”

Hz. İbrahim'in oğlunu kurban edeceği günden bu güne kurbanlık koyunların zamanla yerini danalara ve develere bıraktığına şahitliğimiz vardır.

Aslında çocuğu olmayan peygambere yaradan bir oğul verir ve tecrübe için onu kurban etmesini emir eder. Bu rivayeti biliriz.

İşte o rivayet bir bu gün iki, kurbanlık olan hayvanlardan beter kurban olduk biz insanlar.

Bayramı çocuk sevmelerle ve heyecanla beklerken kurban edeceğimiz hayvanları önceden (dini vecibeleri de yerine getirmek üzere) gözümüze kestirmeden hayalimizde seçeriz. En dolgununu, en yağsızını kestirmeliyiz ki gözümüze, kestiğimize değsin.

Bayram bu ya! Bütün hayvanları kesip etinden mangal yapmak, kebap yapmak aklımızın mazgallarında onları pişirmek çok zevkli olur inkâr etmemek lazım. Tam bir hayvan katliamıdır gelip çatan gün. Etraf kan olukları, göletleri ile çarpar yüzümüze.

Ellerde bıçak, masat, satır kesilen hayvanın yüzülmesine bütün hünerle eşlik edilir.

Ve sohbetlere konu olmaya başlar…

Dana kaçtı…

Ha ha ha

Elimi kestim

Ha ha ha

Bu keşmekeşte kurbanlık hayvanların derisi için kapı kapı dolaşılır ve bin bir türlü tanıtım ve duygusal açılımlar yapılır velhasıl her kes nasibi oranında nasiplenmese de döktüğü dil kadar toplayıverir.

Bütün bunlar olurken sözüm ona yoksul için kesilen hayvanların etleri yine bu etlerin şanına yakışır sofralarda ikram edilir. Yoksulun o meşhur karın gurultusu son olmayan konçertosunu sahnelemiştir.

Biri birileriyle kurban kesme yarışına girenler orda burada reklâmını yaparken, yoksul ise onların semtinden geçmeye cesaret edemez.

Ve birde öte yüzü vardır kurbanın…

Hani kendine bombayı bağlayıp kurban olanlar.

Ve kendiyle birlikte onlarca Müslüman'ı kurban edenler.

Yetmezmiş gibi işkenceyle kurban olanlar. Ya kamyonetler dolusu bombayı infilak ettirip insana en büyük acıyı çektirenler.

Hele kasaya doldurur gibi insanları denize kurban edenler.

Ey efendiler!

İnsanlara yaşayacak kadar yer bırakın ve iş yaratın.

Vereceğiniz kurbanlara muhtaç bırakmayın.

Ben buna yardım ettim diyebilmeniz için vicdanen. Onu istihdam etmiş olmanız lazım.

Sofrasına bayram günü et girmiş bir yoksulun haline alay etmektir yaptığınız, çünkü yılın geri kalan bütün günlerinde yoksul aynı yoksul olacaktır.

Hem hayvan katliamı ve hem de insan katliamının olduğu bir coğrafyada bayramları bayram yapacak yegâne şey bunları düşünmeniz olacaktır.

Yok, sizde “zamanla alışırmış insan” diyorsanız devam edin…

Seneye bir daha bayram var…