Bu gün ki olayların üzerinden 30 yıl geçmiş. Sesleri yankılanan çocukların bıraktığı sokaklar şimdi duvarlarına kan sıçramış ölüm halindedir.

Emir yağmış üstlerine.

Görünen o ki; emir yağmayı sürdürecek.

Ve görünen o ki; o mutlu günler için ölüm sürecek.

Durup soluklanacak kadar vakti yok görünüyor bu ölme, öldürme halinin.

Ölen ve öldürenlerin yanı sıra bir ülke baştanbaşa gözaltındadır.

Gözaltındayız…

Gözaltındadırlar…

Malum bir harp sürüyor tepemizde.

Harp; Ne felsefe okumak gibidir, ne bir sahilde yüzmek, ne uzun uzadıya masal okumak, ne bir ormanın serinliğine oturup şakalaşmak gibi…

Kirpi dolusu asker, menfez dolusu mayında saklıdır her şey.

Çocukluktan, daha bir boy fazla atmış hepisi.

Diğerinin üstünde formasındaki numara gibi duruyor yaşı.

Sanmayın ki ölümde birikmiş insaf, o sınırsız yetkiyle donatılmış öfke patlamasıdır her zaman.

Her zaman ense kökümüzde ve tetikte…

Korkusu yoktur ölümün, ölümün, vicdanı altına pislemiş, eşelersen içinde paslanmış, oksitlenmiş metal durumu…

Harp,

Gücün sınanmasıdır.

Küçük bedenlere tabut uydurmaktır. O tabutların başında görülsün diye ıslatmaktır gözaltlarını güçlü için.

Babaların, çocuklarına mezar kazmasıdır.

Doğurdukları çocukları gözleri önünde toprağa konulurken, çaresizce erimektir arkalarından bakarak anneler için.

Minnacık ellerini çocuklarının, böğürlerinde bir yere bırakırlar.

Anıları kalplerinin orta raflarında kalır kardeşler için, bir kardeşin ölümünden sonra.

Çünkü insanlıkla arasına mesafe koyan sultanlar, padişahlar harp eyler…

Şatoları vardır, kasırları, sarayları…

En şatafatlı yükseltilerde, kaybettikleri insanlıklarıyla, yıldızlar altında bir kibir, bir kibir akar façalarından.

Güneşin altını kısmak onlara mahsusmuş sanırlar.

Durmak yoktur kitaplarında.

Düşünmek.

Varsa yoksa ölüm enstrümanı üzerinden tutunmak, korku salmak.

Harp,

Ölüme aşina feryatların yükselişidir.

Tarih yazar.

Coğrafyalarda izi vardır.

Toprağın derinliklerinde, okyanusun dibinde…

Tutuşmuş ormanlar, yanmış petrolde harplerin duman kokusu, kül kalıntıları durur.

Meydan okumaktır harp.

Meydanlar, ömrüne doyamamış daha yaşamaya yeni başlamış cenazelerle dolar.

Bırakın hayat devam etsin ve durun.

Durun…