Bir canavar sübyan çıkar birini vurur, vurdurur bununla baş etmek çok zordur. Yok efendim “ben vurdum, yok yok filankes dedi de vurdum, kafam bozuktu vurdum.” Sıra sıra yumurtlamaya başlar.

Hangi babası ne derse onu der.

Yatar içeride sübyan olur malak… Devletin bayrağının altında anı fotoğrafı çeker ve devletin cezaevinde besliye çıkar.

Bekle iki gözü çıkasıca bekle yakındır tahliyen…

Adalet senden yana, devlet senden yana…

İnsan gibi insanı bir kez daha vurdunuz.

Hrant Dink eline silah mı almıştı sizin gibi?

Adam mı vurmuştu?

Sizin de bilginiz beceriniz vardı madem, onun tuttuğu kalemden alıp onun gibi yazıp çizseydiniz. Düşüncelerinizi karşı tez olarak koysaydınız ortaya.

Ama yok sizin gibi düşünmeyenleri, sizin gibi alçak olmayanları, sizin gibi arkadan vurmayanları sevmezsiniz ve kalemini kırarsınız…

Ne yapmıştı Hrant?

Bankaların içini mi boşaltmıştı?

Devletin kasasına mı uzanmıştı?

Ülkenin haritasını mı çizmişti, bayrak mı yakmıştı, Atatürk’ün büstünü mü indirmişti?

Düşünceleri yazmaktan başka hangi suçu vardı?

Tabi o insandı. Siz insanlardan korkarsınız.

O, Roboski'de uçaklarla çevrilen ve kar üstüne sere serpe kurşunlanan-bombalanan kürt çocukları gibi sizin düşmanınızdı.

Sevemediniz.

Sevmek için onca sebebiniz varken dahi yine saymadınız.

O bir halkın temsilcisiydi.

Bir mazlum halkın çığlığıydı, halkının sesinden ses oluyordu.

Vurup kafatasına kurşunu susturdunuz yetmedi adalet ile de kanayan yaraya tuz döktünüz. Tuz döktünüz o yaraya. Yıllarca yaptığınız şeyi yaptınız.

Bilmem Allahtan korkunuz var mı? Yoksa ona da numara çekiyorsunuz?

Sahi sizin ölünüzü hangi teneşir paklar, kitabınızı kim okur, ruhunuzu kim çeker, kim zımbalar tabutunuzun kapağını.

Bu kadar insan kıyıp kıyıp saklanıyorsunuz hakkın ve adaletin arkasına…

Ama bilmediğiniz bir şey var fikirlere kurşun geçmez…

Öldürseniz de insanları onların fikirlerini öldürmeye gücünüz yetmez.

Sizin maskenizin altında hangi güç olursa olsun bir milyon ton bombanız- kurşununuz- silahınız o fikri öldüremeye gücünüz az kalır.

Hrant’ı vurduğunuzda bir halkı da vurdunuz. Kasten vurdunuz. Kurşunla vurdunuz. Adaletle vurdunuz.

Halk diyorum bir koca halkı vurdunuz.

Siyasi olarak vurdunuz, insani olarak vurdunuz.

Tehdit eder gibi, alay eder gibi…

Onun şahsında bu ülkedeki muhalifler, farklı renkler, halklar, sanatçılar, düşünürler, yazanlar-çizenler tehdit edildi üstelik onun şahsında herkes vuruldu.

Şimdi adaletin adaletsizliğinde bir kez daha alay edercesine vurdunuz.

Dönüşmeyecek, değişmeyecek bir ülke profili çarptı gözümüze.

Suçlular unutulup dosya aralarına bırakılacak kadar alay ettiniz bir halkla.

Utanmadan, sakınmadan adalettin terazisine dokundunuz, parçaladınız kefeleri.