Gaydanın garip nağmesinde

Bu şiir sana söylenmeli

Bu şiir sana söylendi

Ağaran saçlarında gencin

Gülmelisin ağlamalısın düşlemelisin

Sen bir güzel pembe petunya

Ve keman inlemimsi

Bir boğazın yırtılan haykırışında

Açmalısın

Ormanların kuytuluğunda

Şarıl şarıl akan bir pınar

Bu pınar değil

Bir çift gözdür ağlar

İşte o dem açmalısın

Sen

Pembe petunya

Koy şimdi seni söylesin gönül

Bu gönül ne heybetlidir

Hey yar!...

Konsa olan yüreğimi

Gülistana çeviren sen

Kuşluk demi

Bir güzel uykudan  uyandırılmalısın

Kapak ve kirpikten

Kurtulunca ela gözlerin

Onlar

Elmas mı?yakut mu?mercan mı?

Yoksa göz mü?

Bir ihtimal bile ayırmamalı

Birbirinden

Bir ceylan ürkekliğinde

Doğrulunca güne

Güneşin ötesindeki

Güneş sanmalıyım sen ben

Envayi nimet dolu sofrada

Sana doymalı

Sen ki gönlüme açan ilk ve son fatih!...

Gönenç bir yaşamda

Derin hülyalarda

Mutluluk verirsin

Gül desem gül

Lale desem lale

Değilsin sen değilsin

Haşmetli duruşunla

Sen bir güzel pembe petunya....

İrfan Sari(yetkili şair)

10.02.1987-Yüksekova