Rüzgarı soluyorum
Vurulup düşerken
Yere
Toprak ağlıyor rengiyle
Kanımın
Parça parça
Sıçramış kayalara
Bak!..
Koşarak gidiyorum ölüme
Olsun be gülüm
Olsun
Yaşam koydum
Ölümün adını
Anlıyormusun

Diril deme bana
Umudu ballandırıyorum
Direndiriyorum
İnancın deryasında
Korkuyu
Sürmüşüm namlunun yuvasına
Uçuşuyor gözlerimin
Önünden
Yürekli çocuklar
Tutuyorlar bak...
Dağın sesini

Hinlikler içinde
Şeytanın dölü
Kurulmuş ihanet
Sofrasına...
Vurmuş kara yaşama
Adını...
Ne kendi bilir
Onuru
Ne de elinde tuttuğu
Ölüm makinesi
Olsun be gülüm
Olsun
Yaşam koydum
Ölümün adını
Anlıyormusun....

İrfan Sari(yetkili şair)
Ekim 2005
Yüksekova