Yoksul (Şiir)
Sevgiyle uzanır elleri
Çöpten toplarken
Ekmeği...
Dudağında uçuk
Islanır burun delikleri
Ağır bir koku
Savrulur sonbahar
Rüzgarında
Ve tempo tutar
Guruldayan
Midesi...
Açlar var
Yıkık duvar diplerinde
Halıdan uzak
Medet umar
Çadırdan paçavra
Üstlerine
Dalgalanır yırtık
Bir perde
Aralıklardan kaçan
Soluklarından...
İncinir yüreğim
Bu berbat
Halden
O ise sarılır
Dört elle
Yaşam masalına
Niyet etmiş
Teravih namazına
Seccade nazarıyla
Naylon torba
Üstüne...
Ezan sesi yükselirken
Minareden
Orucunu bozdurmamak
İçin
Tutunur kulpu kırık
Su şişesine
Ölür birdenbire
Açlık hissi
Çinko tabağın
Dibine...
Yoksulluk naz eder
Düşer kirli
Sakalın
Ak teline
Vurulur
Yavrusunun
Pide rengi
His eden gözlerine...
Çıldırır göğüs kafesinde
Bir cevahir
Dolanır içinde
Tembel akan
Kanla
Ve bir hikaye anlatır
Sofra başında
Çocuklarına
Padişahta
Düşer tahtından
Süt kokulu
Sabahlara
Zenginlik neymiş ki
Gözlerinizi kapadığınızda
Gördüğünüz düş
Gibi...
İrfan Sari(Yetkili şair)
04.10.2005