İrfan Sarı

İrfan Sarı

Yoksul (Şiir)

Yoksul (Şiir)

Sevgiyle uzanır elleri

Çöpten toplarken

Ekmeği...

Dudağında uçuk

Islanır burun delikleri

Ağır bir koku

Savrulur sonbahar

Rüzgarında

Ve  tempo tutar

Guruldayan

Midesi...

 

Açlar var

Yıkık duvar diplerinde

Halıdan uzak

Medet umar

Çadırdan paçavra

Üstlerine

Dalgalanır yırtık

Bir perde

Aralıklardan kaçan

Soluklarından...

 

İncinir yüreğim

Bu berbat

Halden

O ise sarılır

Dört elle

Yaşam masalına

Niyet etmiş

Teravih namazına

Seccade nazarıyla

Naylon torba

Üstüne...

 

Ezan sesi yükselirken

Minareden

Orucunu bozdurmamak

İçin

Tutunur kulpu kırık

Su şişesine

Ölür birdenbire

Açlık hissi

Çinko tabağın

Dibine...

 

Yoksulluk naz eder

Düşer kirli

Sakalın

Ak teline

Vurulur

Yavrusunun

Pide rengi

His eden gözlerine...

 

Çıldırır göğüs kafesinde

Bir cevahir

Dolanır içinde

Tembel akan

Kanla

Ve bir hikaye anlatır

Sofra başında

Çocuklarına

Padişahta

Düşer tahtından

Süt kokulu

Sabahlara

Zenginlik neymiş ki

Gözlerinizi kapadığınızda

Gördüğünüz düş

Gibi...

 

İrfan Sari(Yetkili şair)

04.10.2005

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
İrfan Sarı Arşivi