Bangır bangır sürüyor savaş. Ama hala bu savaşı örtmeye çalışan bir resmi ağız teranesi.

Neymiş efendim.

Ceylan, karnıyla patlattığı bu mühimmattan dolayı paramparça olmuş. Eller ve ayaklar dururken o karnıyla yapmış bu işi.

Osman Pamukoğlu yirmi beş yıldır süren bu savaşın aslında beş bin kişilik bir özel güç sayesinde kolayca bertaraf edilebileceğini beyan ediyor. Ülkesine ve milletine çok pahalıya mal olmuş bu savaşın geride bıraktığı onca tahribatı bu kadar kolay yapacakmış eğer iktidar olursa.

MHP ve CHP ise bir telaş içinde sağa sola saldırmaya başladı.

Ya demokratik açılım ülkeye barış getirirse telaşı bu.

Doğru ya eğer demokratik açılım Türkiye’ye iyi şeyler getirirse bunlar siyaset malzemesini nerden bulacaklar. Her gün yirmi yaşlarındaki gariban Anadolu gençlerinin kanı üzerinden nasıl siyaset yapacaklar.

Ermenistan’la bir ticari anlaşma yapıldı diye dünyanın bütün kulplarını buluverdiler. Ağrı dağı gelip ağızlarına oturdu birden. Azerbaycan’daki soydaşlara ihanet yapılıyormuş “dağlık Karabağ menim öz torpağımdır, kimseye vermenem.”

Kıbrıs elden gitti bari Karabağ kalsın.

Zaten bu açılımla Kürt illeri de elden gidiyor teraneleri yeniden alevlendi.

Bunu da vatansever medya ateşliyor.

Her sabah yeni bir acıyla güne başlayan yurdun insanına çektirdikleri çile yetmiyorcasına hala eski teneke eski çomak vurmaya devam ediyorlar.

Avrupa birliğine karşısınız.

Kürt meselesinin çözümünden yana değilsiniz.

Çocuk ölümlerine kılınız kıpırdamaz.

Yoksulluk için bir reçeteniz yok.

Ermenistan ile yollar buluşmamalı.

Kıbrıs kalsın hele.

Kışlalar genişletilsin.

Karakollar yapılsın.

Yol aramaları artsın.

Yaylalar güvenlik bölgeleri olsun.

Tezkereye evet.

Silah alımına alkış.

Vatan toprakları satılıyor naraları.

Tersane işçilerinin ölümlerine kayıtsız.

Tütün yasak.

Buğday ithal.

Rakı sahte.

Alevilere sırtını dön.

Tecavüzlere, intiharlara, cinnetlere, çocuk kaçırmalara, adam kesenlere, hırsızlara, yol kesenlere bir diyeceğiniz yok.

Peki ne?

Ne biliyorsunuz?

Sizin bu katı inadınız yüzünden, ülkede kansız bir gün bile geçmiyor. Her gün ölümler, her gün vahşet, her gün gözyaşı.

Bunun adı bas baya savaş. Acımasızca devam ediyor üstelik.

Uçakların biri kalkıyor biri iniyor. Helikopterler göğü inletiyor. Dağlar bombardımanda.

Örtülmüyor artık, düpedüz bir savaş bu.

Her şey daha karmaşık, karman çorman olmasın diye ömrünüzde bir kere kafanızı kumdan çıkarın.

Yoksa sizi savaştan besleniyor sanacak her kes.