Zozanım

Resmini asmışlar duvaraAnladım ki gelin olmuşsunBe zozanım...Kuru yaprağı bandırıp suyaTenime sürdülerAcısını his etmem miBe zozanım...Şimdi sen körpe yüreğindeNinniler ezberlersin,bilirimÇocuğun,çocuk uykusunasöylersin utangaçbe zozanım...hınzır bir rüzgar dolanırdı ya eteğinekızardım bilirsindüşünce yanağına ayparlardım birdenpeki bu hali neylerimbe zozanım...murdar yüzüne yoksulluğunçıkıp sıksam bir kurşunhüznümü öldürsem ellerimleboğsam yokluğunu şuracıktaatımın sırtına atsam,anılarınıdesem olur mube zozanımkaç zaman böyle hırsla yaşarımkaç zaman uykularımda dolaşır kara düşlerya nasıl unuturum mavi gözleriniya nasıl kaçarımkancık bakışlarından o namussuzunyok yok iyisi mi ben yüklenip hatıralarımısarıp bir tütüne hasretinigideyim buralardanbe zozanım...İrfan Sari1991/Yüksekova