Bêhna sûsinan, nû tê me
Çawa te aşitî derxist di paxla xwe
Min jî mirin dot çavên qehveyi
Ca hêstrên beheştê bikeve nevala
Ka ravaste!
Bilûla tifenga da gul di bişkivîn
Zimanê xwûnê işkest
Şûşa şerabek sor ket fukra min
Êdîn sofiyê axir zemana
Stranên azadiyê gotin
deng û avaz
Heware babo!
Eşq benikek çend zirave
Hûr bade, ca evîn wek perperok jê bi fire
Gir lêde, ca teyrê baz jî lêbigere
Ev dilê qedîm, çavên te yê xezal û zelal digere
Bizane ku ev bihare kulîlkê aştiyê ve delale
Jenga berfê ket nevreqa çavê min
Ka vere neçe!
Ca em,
pê şeraba sor bişon.
Memkên te bikevin sebeta singê te
Ca ez bizanim ku, tu firî
Nav çiyayên asî
Ango keti nav dilê min
***
Cilo'nun şiiri
Hele dur gitme
Zambak kokularının gelme demidir
Sen, nasıl barışı sürdün göğsünden
Ben de ölümü çektim kahve gözlerden
Ki; cennet gözyaşları döküldün akarsulara
Dur hele
Namlularına gül açmış tüfeklerin
Kanın dili kırıldı
Ve kırmızı şarap şişesi düştü aklıma
Artık ahir zamanın sofuları
Özgürlük şarkıları çığırıyorlar
Havar baba! ...
Aşk ne ince bir urgandır
İnce buracan ki kelebekler uçuşsun üstüne
Kalın burdunmu kartal dolanır etrafını
Bu benim kadim aşk yüreğim
ceylan gözlerinin berraklığını arar
Bilesin ki bu iklim barış tomurcuklarıyla güzeldir
Sen gidersen
Kara düşen pas düşer gözlerime
Gel hele gitme
Ki aşk şarabıyla yıkayalım onları
Göğüs sepetine düşsün memeler
Ki bileyim sen uçtun meleğim
Asi dağların üstünden
Yüreğime doğru
İrfan Sari
* Çeviri için Evliya Alkan'a teşekkürler.