Gaydanın garip nağmesinde
Bu şiir sana söylenmeli
Bu şiir sana söylendi
Ağaran saçlarında gencin
Gülmelisin ağlamalısın düşlemelisin
Sen bir güzel pembe petunya
Ve keman inlemimsi
Bir boğazın yırtılan haykırışında
Açmalısın
Ormanların kuytuluğunda
Şarıl şarıl akan bir pınar
Bu pınar değil
Bir çift gözdür ağlar
İşte o dem açmalısın
Sen
Pembe petunya
Koy şimdi seni söylesin gönül
Bu gönül ne heybetlidir
Hey yar!...
Konsa olan yüreğimi
Gülistana çeviren sen
Kuşluk demi
Bir güzel uykudan uyandırılmalısın
Kapak ve kirpikten
Kurtulunca ela gözlerin
Onlar
Elmas mı?yakut mu?mercan mı?
Yoksa göz mü?
Bir ihtimal bile ayırmamalı
Birbirinden
Bir ceylan ürkekliğinde
Doğrulunca güne
Güneşin ötesindeki
Güneş sanmalıyım sen ben
Envayi nimet dolu sofrada
Sana doymalı
Sen ki gönlüme açan ilk ve son fatih!...
Gönenç bir yaşamda
Derin hülyalarda
Mutluluk verirsin
Gül desem gül
Lale desem lale
Değilsin sen değilsin
Haşmetli duruşunla
Sen bir güzel pembe petunya....
İrfan Sari(yetkili şair)
10.02.1987-Yüksekova