Sabır ile işlenir, emek ister.
Eğer kişi, yüreğinde besleyememişse bunu ve gem vuramamışsa yani doludizgin büyümüşse içinde, bunun adı dostluk olmaz. Fırtınaya kapılmış yaprak hesabı; o dostluk sadece bir yolcudur. Bu gün var, yarın yok.
Aslında etmediğimiz-bilmediğimiz bir şey değil dostluk, tanırız.
Sırtlayıp bizi menzilimize sürünce keyif içinde dişlerimizin egemenliğini görürüz. O kadar egemendir ki dişlerimiz, en büyük zaferini ilan etmiştir çoktan.
Dostluk alacalı bulacalı bir şey olsaydı tıpkı fahişeler gibi görücüye çıkardı. Ya da vitrin olurdu.
Elbette ki muhafaza edilmeli, korunmalı yoksa tek başına dostluk anlamsız olur. Dostluk insanda buluştuğu zaman anlam itibarına kavuşur.
Taşınması en ağır, ama en onurlu yüktür.
Bu iş çeşme sırası beklemek gibi de değil sırası geldiğinde bir kap dolusu alacak ve bu işi yenileye yenileye sürdüreceksin. Öyle olsaydı bir çeşmesi, bir pınarı, bir kurnası olacak ve insan kana kana ağız verecekti, olmadı ceplerine doluştururdu.
Ama şunu unutmamak ta lazım, dostluk bir akarsudur. Her daim yatağında akar ve yatağından aktıkça etrafını besler büyütür ve yeniler. Hayat onun etrafında can bulur, umudu orda önemser.
Dostluk Essah ve asildir, yüreğinize nakış ettiğinizde sonsuza kadar ışıldar durduğu yerde. Işığı kör etmez, aydınlatır.
Sadakat gibidir, bire beş bire on gebedir insana. Mahsulü bağlılık, dürüstlük ve olgunluktur.
Hissi olanı da yokmudur? Vardır elbet.
Çocuk dostluğu örneğindeki gibi hissidir giderek güçlenir ve bir kale gibi yıkılmaz hale gelir.
Bir sadık hayvan dostluğu gibi olanı da vardır. Köpek sadakati gibi! Sahibinin ardından mezarlığa gitmek kadar işler metabolizmaya. Ayaklarına dolanır sevgi sesleri çıkarır gibi mesela.
Bütün bunların arasında dost olmak ne kadar meşakkat ve sohbet ister, tahmin edebilir insan. Ötesini düşlemek kolaydır. Tahmini mümkün değildir.
Bilmediğimiz yanlarını düşünürüz bu akşam vakti.
Saklamadan koltuğumuzun altında keskin hançeri ve düşünerek yarına dair inşa edilecek güzellikleri.
Dostu ve dostluğu kurtaracak yegâne yelpaze dürüst olmaktan geçer.
Esin, yüreğinizden dosta dostluğa aksın.