şimdi kokla havayı
toprak yüzüne kar sürmüş görüyormusun
ne parmakları sızlıyor
ne yarasından kan akıyor
senin için ağladığımı da duyarsın belki
koklarken havayı
sahi çikolatalı dondurmanın kokusu da var değil mi
gururlu çocuklara haber sal
çemberini alan gelsin
çağır
aşkına
köşe kapmaca oynayacağız
çünkü mutsuzluk düşmesin bir yere
yer bitirir
rivayet mutsuzluğun bulaşıcı olduğunu söyler
söyle çocuklara kayacağız
kızaklarını da alıp gelsinler
güleceğiz
ispatlıdır
gülmek devrimin bayrağıdır
öğle annelerin eteğine parça parça toplanmak
bir kurşunla durmak
bir kapsülle kanamak
bir şarapnelle deşilmek
tekmelere direnmemek
işkencelerde çığlık çığlığa kalmak
yakışmıyor bize
savaş uçaklarından ve o uçakları uçuranlardan
daha sağlam kemiklerimiz
biz açık oynuyoruz açlığı
onlar kapalı devre köle
kaçakçı bir onurdur bizdeki
onların açık beyan teslimiyet
gelsinler çocuklar
bedenimizden kurşunları çıkaralım
şarapnelleri
kapsülleri
misket oynayacağız çocukluğuna
çocukluğuna
ifade ediyorum çocuklar anarşist gülüşünüz var
böyle hamakta sallanır gibi
yıkanırcasına saç leğenlerde
onun için sokağın tozu tutmaz üstünü
evinizin az ötesinde bir mezar taşı başınızın ucunda
kalkın gelin
üstünüz başınız kefen içinde
kiminiz annenizi
kiminiz babanızı uyandırın
çarpışan otomobillere bineceğiz hep birlikte
sel
izdiham
ne dersen de
biz güneşin düştüğü her yerde
çocukların gülüşünün ormanlarını dikeceğiz
matem tutmasın bir yerlerimiz
gülmemiz tutsun
aşkla
mezar kafalı insanlar
silahla kalkıp oturanlar hep çoktur
anlayacağın senin kadar az değil hiçbir şey
ülkemsin çünkü
bir de çocuklar az
çember çevireceğimiz ve koşacağımız kimse yok
suya sektirecek taşlar çok
taş sektiren ufak eller az
küçücük eller
okyanus kadar büyük yürekler az
az