An 3 (Şiir)

bahar bukorkunç güzelon dördünde kızların demi gibiöğle tazedökülmüş toprağınyüzünegökkuşağınınaltındaserili bu sultan sofrasınimet nimetçatala kaşığabir fincan çayıntadı düşerortalığaarar durur delinin birivelhasılkokulanır dağ bayırmeyva çekirdeğietlenirgökyüzüne hakimdir kartalasaleti ve haşmetiylekızlar memelerinitutar güneşeve kalpleri atarbénevşın rengineyaradana tükürmüşmedeniyetsizve şerefsizin birimevsime baharabana inatgıravatının ucundanzehir damlıyoryürüyor bakcaminin avlusuna doğrunasılda kıyarbu mevsimçimenleri ezmeye insankarıncanın kolunukırmaya ya dabe hey cahilyediğini yediğeriniortalıkta koyma bir yerinefilintanın birioturmuş yavuklusuylakara kavağın gölgesindedüşmüşler muhabetinkör kuyusunabu iştebaharın mukafatıgelecek içinoğul veren kız verengöbek taşına teryıldızlar düşergecenin koynunaayöper derenindudaklarınıçoban ataşindenkaçar kıvılcımlarrüzgarsarhoş gezinmelerdedağabdal olmuşdaldayapraklar hışırdarbahar sabahına yine.