Van’da 23 Ekim 2011 tarihinde meydana gelen depremde binlerce ev yıkıldı ve hasar gördü. Depremde evleri yıkılan ailelerin bazıları Van Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin karşısındaki boş arazide kurulan konteyner kente yerleştirildi. Geçen 10 yıllık süre içerisinde ailelerden çoğu buradan ayrılırken, maddi imkanları olmayan 6 aile ise yaşamlarını halen bu konteynerlarda sürdürüyor.
Hasarlı konteynerlarda kimi zaman elektriksiz ve susuz yaşam mücadelesi veren aileler, kendilerine daha önce verilen ev sözünün yerine getirilmesi beklentisinde.
YIKIK-DÖKÜK KONTEYNIRDA YAŞAM
Bir çocuğuyla birlikte burada kalanlardan Aydilşah Demirhan, kaldıkları konteynerin yıkık döküp haline işaret ederek, uyuyacak başka yerlerinin olmadığını dile getirdi.
Burada kaldıkları 10 yıl boyunca birçok zorlukla baş etmek zorunda kaldıklarını anlatan Demirhan, "Geçimimizi sağlayamıyoruz. Bazen aç kalıyoruz, bazen de kuru ekmekle karnımızı doyuruyoruz. Kimse gelip halimizi sormuyor. Kalacak bir yer istiyoruz" dedi.
Kimi zaman elektrik ve sularının kesildiğini söyleyen Demirhan, bu durumda farklı yerlerden konteynıra su taşımak zorunda kaldıklarını ifade etti. Demirhan, "Konteynırımızı fareler bastı. Farelerden dolayı içeride kalamıyoruz. Sadece kalacak bir evim olsun istiyorum. TOKİ’ye başvuruda bulunduk ama çıkmadı. Oğlum da hasta. Bu şartlarda O'na bakamıyorum. Benim de birçok hastalığım var" diye konuştu.
‘SADECE OY İSTEMEYE GELİYORLAR’
Eşi ve çocuğuyla 10 yıldır konteynerda yaşayanlardan biri de Hasret Duran.
Kış aylarının soğuk geçtiği kentte kaldıkları konteynerlarda kimi zaman 3 ay boyunca elektriksiz kalabildiklerini paylaşan Duran, bu süre zarfında ateş yakarak ısınmaya çalıştıklarını söyledi. Hasta olduğunu söylediği eşinin çalışamadığını, kendisinin de bacağındaki kireçlenmeden kaynaklı yeni ameliyat olduğunu belirten Duran, tek geçim kaynaklarının eşinin emekli maaşı olduğunu söyledi.
Sadece kalacak bir evleri olsun istediklerini dile getiren Duran, “Onun dışında kimseden hiçbir şey istemiyoruz. Kış şartlarında çok zorlanıyoruz. Özellikle elektrik kesilince elimizden hiçbir şey gelmiyor. Eşimin emeklilik maaşı sadece 800 TL ve bize yetmiyor. Gelip halimizi gören kimse yok. Yetkililer gelip halimizi soruyorlar ama hiçbir çözüm bulunmuyor. Sadece gelip oy istiyorlar. Seçimden sonra arkalarını dönüp gidiyorlar" diye yakındı.